فیوز را فیوز فعلی نیز می نامند که با استاندارد IEC127 به عنوان «فیوز-لینک» تعریف می شود. این است که عمدتا برای حفاظت از اضافه بار استفاده می شود. هنگامی که فیوز به درستی در مدار قرار می گیرد، فیوز زمانی جریان را قطع می کند که جریان به طور غیرطبیعی به ارتفاع و گرمای خاصی بالا می رود و به این ترتیب از عملیات ایمن مدار محافظت می کند.
فیوزهای اختراع شده توسط ادیسون بیش از صد سال پیش برای محافظت از لامپ های رشته ای گران قیمت در آن زمان مورد استفاده قرار گرفت. با توسعه زمان ها، فیوزها تجهیزات برق را از بیش از حد جاری و گرم شدن بیش از حد محافظت می کنند، و از آسیب های جدی ناشی از گسل های داخلی اجتناب می کنند.
